Gubban i stugan

Mijn vrouw wees mij op een blog die ik nog niet kende en op een bijzondere post. De leuke blog is:
http://hejtjorven.blogspot.nl/

en had een mooie post over een documentaire van Nina Hedenius uitgezonden door STV en op Youtube te vinden via deze link.
http://www.youtube.com/watch?v=12OyV67xJEg

Geweldig om te zien, niet alleen de inhoud en strekking van de documentaire maar ook de fotografische beelden waarmee de filmmaakster werkt. Het doet mij sterk denken aan mijn eigen manier van fotograferen. Daarom deze link waarmee ik volgens mij fotografie liefhebbers een plezier doe. Je moet er even anderhalf uur voor gaan zitten. Doen.

God Jul

Nee, dit is geen kerststal. Deze foto maakte ik 2 jaar geleden. Het is het interieur van het kapelletje in Fatmomakke in Lapland. Een "dorpje" in het noorden van Zweden waar de lapse bevolking (sami moet ik eigenlijk zeggen want lappen is een scheldwoord maar anders weten jullie misschien niet waar ik het over heb) op bepaalde hoogtijdagen zoals Pasen bij elkaar kwam om te trouwen, te begraven en hun kinderen te laten dopen. Er staat ook een mooie kerk maar dit houten kapelletje vonden wij ook erg bijzonder.
Recent heb ik nog een boek gelezen van Bernhard Nordh over deze omgeving en de tijd dat Zweedse kolonisten zich in de omgeving vestigden. Fatmomakke komt daar in voor.
Ik heb deze foto gekozen voor de kerstgroet aan de lezers van mijn blog. Het invallende licht van boven staat voor mij symbool voor het Licht dat naar deze wereld kwam.
Ik wens jullie een goede Kerst!

Ginkel

De sneeuw is weer verdwenen. Regen en grauwe kleuren in Nederland. En toch, als je er open voor staat heeft ook dat weer wel iets. De paars bloeiende en naar honing ruikende heide is prachtig, maar toppunt is voor mij nog altijd de heide in de herfst en wintermaanden. Vooral nu, regen, wind, ingetogen kleuren..niemand te zien. 
Op de foto een bevroren ven, oplichtend op een donkere dag. Weer twijfel, kleur of zwart/wit..

Op het moment dat ik een foto maak heb ik de keuze al gemaakt. Maar tijdens het "ontwikkelen" van de foto, ik fotografeer vaak in RAW, valt de keuze soms anders uit. Zo ook in bovenstaande foto waar de kleurenopname uiteindelijk het beeld opleverde van wat ik daar voelde.

Funny Japanese

Bij het updaten van mijn fotobestanden kwam ik deze nog tegen, een week of 6 geleden genomen bij een van de Europese hoogtepunten, de Loreley in Duitsland. Kennelijk ook een locatie die Japanners niet overslaan. Erg vriendelijke mensen die in hun fotografisch gedrag in ieder geval leuke plaatjes kunnen opleveren....

Junsele Sweden

Tsjonge, een houthok. Om dat nou op je blog te zetten. Fotografisch toch ook niet zo bijzonder. Geen inspiratie meer?
Ik zat van de week na te denken over mijn fotografieprojecten. Klinkt heel zwaar maar dat valt wel mee hoor. Het komt er op neer dat ik probeer om toch langere tijd een thema in mijn fotografie vast te houden. Je krijgt dan een verdieping in je onderwerp. Zo ben ik bezig met bosbouw, verlaten plekken en in Zweden vaak met vergane glorie. Vooral op het platteland van Zweden is dat vaak zichtbaar aanwezig. Niet zozeer vergane glorie omdat het slecht met dat land zou gaan maar wel de vergrijzing, verschuiven van economische activiteiten en dergelijke. Voor mij een geliefd onderwerp om vast te leggen, kijk maar eens naar de verlaten benzinepompen. En toch is dat op onze reizen door Zweden gelukkig niet het enige wat ons aantrekt in dat land. Feitelijk is het juist de andere kant die ons erg aantrekt. Juist op het platteland en zeker in midden en noord Zweden doen de bewoners er alles aan om het leefbaar te houden. En dat merk je, lokale marktjes, loppis, kleine openluchtmusea, open kerken enzovoort. Men is trots op de omgeving. Het meest bijzonder is wel de inrichting van natuurgebieden en picknickplaatsen. Want het houthok hier staat gewoon bij een meertje met een parkeerplaats, een grillplaats, zelfs een ingerichte blokhut. Het achterliggende natuurgebied heeft meerdere schuilhutjes, compleet met een houtvoorraad. Gratis te gebruiken. En dat maakt dit houthok dan wel weer bijzonder. En voor wie dit allemaal is.... het loopt niet storm. Zo nu en dan een eenzame wandelaar. Op deze mooie dag in het hoogseizoen waren wij alleen. Maar dat valt de lokale bevolking niet op, met 3 inwoners per vierkante kilometer is iedere bezoeker er een. 
Maar terugkomend op mijn fotoprojecten, als we het komende jaar naar Zweden gaan wil ik juist dit aspect in beeld gaan brengen, enerzijds de verlatenheid en datgene wat niet meer is en anderzijds de energie om het leefbaar te houden.