Backsjön loopt leeg zoals zoveel dorpjes en gehuchten in noord Zweden. Geen werk en de grotere plaatsen en steden liggen op tientallen zo niet honderden kilometers afstand. Als de laatste "lanthandel" dan ook nog sluit moet je zo maar 60 of meer kilometers maken voor je pak melk. Laat staan als jong gezin met kinderen, als je dan als laatste gezin met kinderen achterblijft dan vertrek je uiteindelijk ook....
Als je op zo'n plek rondloopt is de geschiedenis vaak nog echt aanwezig. Een schooltje, een oude winkel en als oud-bosbouwer heb ik gevoel bij hoe er vroeger in de bossen gewerkt werd en hoe het eens levendige plekken waren. En toch, ik heb er wel eens vaker over geschreven, klik is er een passie bij de achterblijvers en nieuwe bewoners. Ook oud-bewoners die terugkomen na hun werkzame leven. Die passie maakt dat er ondanks leegstaande huizen en gesloten winkels de omgeving leefbaar blijft.
En soms zijn er ondernemers die het aandurven om een bestaan op te bouwen in zo'n gebied. Zo kwamen wij ook in Backsjön terecht, een bedrijfje met erg sympathieke eigenaars die allerlei activiteiten aanbieden. Maar meest bijzonder is toch wel het kweken van tulpenbollen in Noord Zweden en het is nog succesvol ook. Kijk maar eens op http://www.backsjonsupport.se
Ik weet al een tijdje van hun bestaan. Het is er nog niet van gekomen ook eens te gaan kijken. Ik weet nog goed dat onze buurman vorige zomer kwam vertellen dat hij Hollandse bollen ging bekijken in de buurt van Sollefteå (ze bloeien hier pas in juni). Hij ging eerst nog zijn schoonzuster ophalen in Rossön en daarna zouden ze doorrijden. De volgende dag kwam hij heel enthousiast vertellen over de prachtige tulpen. Ik was nog een beetje trots ook :-).
BeantwoordenVerwijderen